De verbouwing van ons huis in 2003 deel 1 (fundering en de ruwbouw)
Ter inleiding op de fotoreportage over de verbouwing.
Verbouwen of een ander huis? Wij vonden het geen gemakkelijke keuze. Maar om een lang verhaal kort te maken; de stijl van het huis (jaren '20), de ligging van het huis (nabij het treinstation én vlakbij het centrum) en ook nog een redelijke tuin in relatie tot een huis in de stad, waren voor ons de belangrijkste redenen om te kiezen voor een verbouwing (lees: uitbreiding) van onze woning. Uiteraard hadden we hier en daar wel naar andere huizen gekeken, maar die hadden geen meerwaarde met betrekking tot onze wensen of zouden het in die tijd besteedbare budget overstijgen.
Nu oogt ons huis redelijk groot (eerste foto), maar dat zit hem vooral in de breedte. Het huis was erg ondiep. Het smalste deel tussen voor- en achteregel bedroeg drie en halve meter. Kort samengevat bestond de uitbreiding dan ook uit het optrekken van een nieuwe achtergevel op drie meter afstand van de oude. Uiteraard met daartussen de verdiepingsvloeren en nieuwe kamers. De voorgevel is onveranderd gebleven.
Met de nieuwbouw (achter) hebben we tevens van de gelegenheid gebruik gemaakt het voorhuis te renoveren en waar dat kon weer in de oorspronkelijke staat terug te brengen. Bij een verbouwing eind jaren '60, begin '70 (denken wij, gezien de toen heersende opvattingen over vormen en materialen) zijn namelijk veel oude elementen verloren gegaan of weggewerkt.
De reportage, eigenlijk meer een fotostripverhaal, begint met enkele foto's van de oude situatie.
Klik op de foto's voor een vergroting. De tekst wordt dan ook wat groter. Overigens hoef je niet steeds elke foto afzonderlijk te vergroten. Als je een foto "open" heb staan kun je met de pijltjestoetsen (rechts en links) op de pc of laptop respectievelijk naar de volgende of de vorige foto.
Oh ja, een website is openbaar en soms wil iemand om wat voor reden dan ook liever niet op de foto of er zijn wat veranderingen geweest in de relationele sfeer of weer een andere werkt steeds buiten het bereik van de cameralens. Nou, geeft allemaal niks. Maar, ere wie ere toekomt, er hebben wel meer mensen meegeholpen dan die op de foto's te zien zijn.